اثر اسانس آویشن شیرازی (zataria multiflora boiss.) بر روی احتمال رشد استافیلوکوک طلایی در محیط آبگوشت قلب و مغز

توجه و علاقه فزاینده به جایگزینی نگهدارنده های شیمیایی (ضدمیکربی و ضداکسیداسیون) با انواع طبیعی، موجب مطالعات زیادی در مورد منابع گیاهی و جستجوی انواع عصاره ها و اسانس های گیاهی شده است، تا بتوان جایگزینی مناسب و طبیعی برای نگهدارنده های شیمیایی پیدا نمود. در این مطالعه، لگاریتم درصد احتمال رشد استافیلوکوک طلایی در محیط آبگوشت قلب و مغز متاثر از غلظت های مختلف (صفر، 03/0 و 06/0 درصد) اسانس آویشن شیرازی در طی 22 روز نگهداری در سه درجه حرارت (15، 25 و 35 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار گرفت. لگاریتم درصد احتمال رشد استافیلوکوک طلایی به طور معنی داری (05/0p <، آنالیز واریانس) تحت تاثیر غلظت های مختلف اسانس قرار گرفت. به طوری که در غلظت صفر درصد اسانس در درجات حرارت 15، 25 و35 درجه سانتی گراد به ترتیب 55/1، 24/1 و 89/0 بود. در حالی که در غلظت 03/0 درصد به ترتیب 21/4- ، 24/0 و 45/0- و در غلظت 06/0 درصد به ترتیب 45/4-، 45/0- و 45/0- بود. بر طبق نتایج به دست آمده، لگاریتم درصد احتمال رشد استافیلوکوک طلایی با افزایش غلظت اسانس کاهش پیدا کرد.